Nauka języka we wspólnocie - Metoda CLL

Community language learning

To jedna z rzadziej stosowanych metod nauki języka angielskiego, chociaż ma swoich zwolenników. Nauczyciel występuje tu jako doradca, osoba wspierająca, a jednocześnie przykład do naśladowania. Wobec ucznia jest wyrozumiały. Uczeń, początkowo uzależniony od nauczyciela, z czasem staje się partnerem na lekcji. Relacje między lektorem a słuchaczem oparte są na przyjaźni i zaufaniu. Język jest postrzegany jako narzędzie komunikacji, jednocześnie służące rozwijaniu kreatywnego myślenia. Program zajęć jest układany pod indywidualne potrzeby słuchacza, który na przykład chce umieć się porozumieć w pracy, a więc szczególny nacisk położony jest na rozumienie ze słuchu i mówienie. Czytanie i pisanie pojawiają się jako techniczna umiejętność oparta na tym, co uczeń już umie. Język ojczysty używany jest do wydawania poleceń i wyjaśniania zagadnień, szczególnie na początku nauki. Na wyższych stopniach zaawansowania ogranicza się rolę języka rodzimego, aż do jego całkowitego wykluczenia. Ponieważ najważniejszym aspektem tej metody jest przyjazne działanie nauczyciela, nauczyciel nie wytyka błędu uczniowi, lecz powtarza poprawnie frazę wypowiedzianą z błędem. Sprawdzanie wyników nauczania może mieć charakter pracy pisemnej lub rozmowy, podczas której słuchacz prezentuje swoją wiedzę. Metoda ta stosowana jest przede wszystkim w nauczaniu indywidualnym. Nauka w grupie polega na opracowywaniu pod kierunkiem nauczyciela zagadnień leksykalnych lub gramatycznych.
Zalety: indywidualne podejście do ucznia, przyjazna atmosfera zajęć.
Wady: cena - zajęcia indywidualne są o wiele droższe od grupowych, jednostronny rozwój języka ukierunkowany na komunikację związaną z wykonywanym zawodem.
Polecana: dla biurokratów i technokratów.

Źródło: http://www.englishstory.pl/nauczanie/artykuly/metody-nauczania/10.html

Film obrazujący metodę: